Дом предпринимателя Николая фон Дитмара
Этот дом по улице Губернаторской (название до 1919 года) в 10-е годы ХХ ...
Kompozycja i rozwiązania dekoracyjne elewacji odpowiadają przestrzennemu rozmieszczeniu głównych pomieszczeń. Nad wejściem głównym od strony ulicy Korolenko na drugim piętrze znajduje się czytelnia, której lokalizację wskazują duże łukowe okna z obramieniami - archiwolty. Nad oknami z archiwoltami ozdobne sztukaterie w formie zwornika z maszkaronami. Między oknami znajdują się pilastry jonowe. Budowlę wieńczy gzyms o znacznej rozbudowie na modulonach, nad którym wznosi się attyka z szeregiem elementów dekoracyjnych w postaci wieńców. Pierwsze piętro obramowane jest monumentalnym rustykalnym kamieniem. Ściany drugiego piętra również są boniowane i zdobione sztukaterią. Powierzchnie ścian są gładko otynkowane i pomalowane.
Wnętrza budynku zostały starannie zachowane w ich pierwotnej formie. Przez sień wejściowy szeroki hol prowadzi do głównej trójbiegowej klatki schodowej z łagodnymi stopniami i ażurowym metalowym ogrodzeniem. Klatka schodowa o boniowanych ścianach oświetlona jest świetlikiem.
Duża czytelnia, zaprojektowana według projektu również na koncerty i uroczyste spotkania, oświetlona jest z obu stron łukowymi oknami, ozdobionymi jońskimi pilastrami, pośrodku których znajdują się medaliony z portretami znanych pisarzy i poetów. Sufit ze stropem na obwodzie pomieszczenia ozdobiony jest licznymi sztukateriami z ozdobnymi elementami pochodni, girland i kobiecych głów.
Kompozycja i rozwiązania dekoracyjne elewacji odpowiadają przestrzennemu rozmieszczeniu głównych pomieszczeń. Nad wejściem głównym od strony ulicy Korolenko na drugim piętrze znajduje się czytelnia, której lokalizację wskazują duże łukowe okna z obramieniami - archiwolty. Nad oknami z archiwoltami ozdobne sztukaterie w formie zwornika z maszkaronami. Między oknami znajdują się pilastry jonowe. Budowlę wieńczy gzyms o znacznej rozbudowie na modulonach, nad którym wznosi się attyka z szeregiem elementów dekoracyjnych w postaci wieńców. Pierwsze piętro obramowane jest monumentalnym rustykalnym kamieniem. Ściany drugiego piętra również są boniowane i zdobione sztukaterią. Powierzchnie ścian są gładko otynkowane i pomalowane.
Wnętrza budynku zostały starannie zachowane w ich pierwotnej formie. Przez sień wejściowy szeroki hol prowadzi do głównej trójbiegowej klatki schodowej z łagodnymi stopniami i ażurowym metalowym ogrodzeniem. Klatka schodowa o boniowanych ścianach oświetlona jest świetlikiem.
Duża czytelnia, zaprojektowana według projektu również na koncerty i uroczyste spotkania, oświetlona jest z obu stron łukowymi oknami, ozdobionymi jońskimi pilastrami, pośrodku których znajdują się medaliony z portretami znanych pisarzy i poetów. Sufit ze stropem na obwodzie pomieszczenia ozdobiony jest licznymi sztukateriami z ozdobnymi elementami pochodni, girland i kobiecych głów.
Этот дом по улице Губернаторской (название до 1919 года) в 10-е годы ХХ ...
Один из самых известных и необычных харьковских магазинов. За более чем 100 ...
Дом по Сумской, 11, был известен в дореволюционном Харькове благодаря двум ...
Здание изначально построено как губернаторский дом, впоследствии передано ...
На улице Университетской, 5 расположено здание Исторического музея, которое ...
В начале центральной улицы города (Сумская, 6) расположено здание, ...
Одно из прекрасных мест, для посещения которого не требуется куда-нибудь ...
В Харькове существует множество монументов, расположенных на постаментах в ...
Площадь находится самой длинной улице города - Московском проспекте, но ...
Одна из самых маленьких площадей Харькова - Театральная. Её размер - всего ...
Одна из наиболее рано обустроенных территорий города, возникшая вместе с ...
Покровский собор — ценный памятник украинской архитектуры второй половины ...
В самом сердце города расположена небольшая улочка с очень длинной историей ...
Памятник архитектуры местного значения. У здания классическая для церквей ...
Театр Шевченко - одно из знаковых зданий для Харькова. Спроектирован в стиле ...
Wcześniej znajdowała się tu pierwsza budowla w mieście - nasyp twierdzy ...
Charkowski Narodowy Uniwersytet Gospodarki Komunalnej im.A.N. Beketov to ...
W 1890 r. Postępowa społeczność Charkowa podniosła kwestię budowy specjalnego gmachu biblioteki miejskiej, założonej w 1866 r. I stłoczonej w różnych pomieszczeniach. W 1893 r. Historyk D. Bagaley zaangażował władze miasta i organy państwowe do dyskusji i rozwiązania tego problemu. Pod budowę przeznaczono działkę należącą do uczelni.
Inicjatorem i popularyzatorem budowy był D.I. Bagaley to wybitny ukraiński historyk, profesor Uniwersytetu Charkowskiego, później akademik Ukraińskiej Akademii Nauk.
Projekt budowlany wykonał akademik architektury A.N. Beketov bezpłatnie. Za realizację projektu zarząd Charkowskiej Biblioteki Publicznej przekazał architektowi wdzięczne przemówienie podpisane przez profesora Uniwersytetu Charkowskiego D. Bagaley i inni członkowie zarządu. Wiadomość brzmiała: „Postanowiłeś poświęcić tej pracy swoją pracę i czas i wykonałeś ją znakomicie, ze swoim charakterystycznym talentem”.
Budowę budynku biblioteki prowadzono pod nadzorem architekta Uniwersytetu Charkowskiego V.V. Velichko (1863-1923).
Przy opracowywaniu detali architektonicznych elewacji i wnętrz pracownik biura projektowego i student A.N. Beketov - V.G. Krichevsky (1873-1952), później wybitny ukraiński architekt i artysta, twórca ukraińskiego nowoczesnego stylu architektonicznego, autor projektu małego godła państwowego Ukrainy i szkiców banknotów UPR.
Powstanie i dalszy rozwój biblioteki ułatwiali pasjonaci edukacji publicznej: V.I. Filonov, O.A. Gursky, Kh.D. Alchevskaya, profesor Uniwersytetu Charkowskiego N.F. Sumtsov, gubernator miasta, baron A. Ikskul von Hildenbant. Zniszczone w czasie II wojny światowej budynki biblioteki i księgozbiorów przywrócono do pierwotnej postaci, fundusze uzupełniono nowymi wydaniami. W latach 1970-1979 od strony Slesarny Lane zbudowano nowy trzynastopiętrowy magazyn książek i pięciopiętrowy budynek z czytelniami. Wzdłuż ulicy Korolenko lokale biurowe stanęły na tym samym poziomie co stary budynek, pomiędzy którymi znajduje się przejście na dziedziniec. Od ponad wieku budynek zachował pierwotną funkcję biblioteki, będącej intelektualnym centrum informacyjnym i kulturalno-oświatowym miasta i kraju.
W 1890 r. Postępowa społeczność Charkowa podniosła kwestię budowy specjalnego gmachu biblioteki miejskiej, założonej w 1866 r. I stłoczonej w różnych pomieszczeniach. W 1893 r. Historyk D. Bagaley zaangażował władze miasta i organy państwowe do dyskusji i rozwiązania tego problemu. Pod budowę przeznaczono działkę należącą do uczelni.
Inicjatorem i popularyzatorem budowy był D.I. Bagaley to wybitny ukraiński historyk, profesor Uniwersytetu Charkowskiego, później akademik Ukraińskiej Akademii Nauk.
Projekt budowlany wykonał akademik architektury A.N. Beketov bezpłatnie. Za realizację projektu zarząd Charkowskiej Biblioteki Publicznej przekazał architektowi wdzięczne przemówienie podpisane przez profesora Uniwersytetu Charkowskiego D. Bagaley i inni członkowie zarządu. Wiadomość brzmiała: „Postanowiłeś poświęcić tej pracy swoją pracę i czas i wykonałeś ją znakomicie, ze swoim charakterystycznym talentem”.
Budowę budynku biblioteki prowadzono pod nadzorem architekta Uniwersytetu Charkowskiego V.V. Velichko (1863-1923).
Przy opracowywaniu detali architektonicznych elewacji i wnętrz pracownik biura projektowego i student A.N. Beketov - V.G. Krichevsky (1873-1952), później wybitny ukraiński architekt i artysta, twórca ukraińskiego nowoczesnego stylu architektonicznego, autor projektu małego godła państwowego Ukrainy i szkiców banknotów UPR.
Powstanie i dalszy rozwój biblioteki ułatwiali pasjonaci edukacji publicznej: V.I. Filonov, O.A. Gursky, Kh.D. Alchevskaya, profesor Uniwersytetu Charkowskiego N.F. Sumtsov, gubernator miasta, baron A. Ikskul von Hildenbant. Zniszczone w czasie II wojny światowej budynki biblioteki i księgozbiorów przywrócono do pierwotnej postaci, fundusze uzupełniono nowymi wydaniami. W latach 1970-1979 od strony Slesarny Lane zbudowano nowy trzynastopiętrowy magazyn książek i pięciopiętrowy budynek z czytelniami. Wzdłuż ulicy Korolenko lokale biurowe stanęły na tym samym poziomie co stary budynek, pomiędzy którymi znajduje się przejście na dziedziniec. Od ponad wieku budynek zachował pierwotną funkcję biblioteki, będącej intelektualnym centrum informacyjnym i kulturalno-oświatowym miasta i kraju.